Wat ik wil laten zien, is dat er hele werelden te vinden en ontdekken zijn, als je het wilt zien. Om zo te zeggen, de oppervlakkigheid voorbij. Als het gaat om personen, nieuws, of problemen, een beetje meer verdieping brengt andere lagen in beeld, en laat ook de complexiteit van de verschillende personen en gebeurtenissen zien. Het hele verhaal is te lezen in mijn artist statement op de Fifteen by Fifteen website.
Hier laat ik zien welke processen ik heb gebruikt om tot het eindresultaat te komen. Zoals ieder project begint het ook hier met het uitzoeken van materiaal. Omdat ik mezelf uitgedaagd heb om alleen met restjes te werken in de serie Bits and Pieces, een stapel stukjes verzameld.
Wat stukken voeringstof op een tussenvulling genaaid, zodat er in elk geval een egale ondergrond ontstaat. En dan kiezen wat er gebruikt zal worden voor de top.
Een heleboel lapjes worden op elkaar gestapeld om het middenstuk te creëren. En de bovenste laag wordt gevormd door stukjes ijsgeverfde stof, die over is van een tas.
Vervolgens aan de slag met stukken organza zijde.
Deze stukken worden over het hele project heen gelegd en langs de randen vastgezet. Om als een huid of toplaag te dienen.
En daarna stofjes uitzoeken doe om het middenstuk terecht gaan komen.
Alles wordt in een grote schaal in kleine stukjes geknipt, zodat er een mooie kleurenmix ontstaat.
Vervolgens begint het instoppen onder de lagen organza zijde. Er wordt als het ware een kader gelegd rond het middenstuk. De organza wordt vastgespeld.
Nu zie je al, dat er nieuwe kleuren ontstaan onder invloed van de organza. het naaien kan beginnen....
Eerste een globaal middenkader en daarna een puntig stiksel eromheen, zodat de vulling verdeeld is en op zijn plek blijft zitten.
Daarna een ruitpatroon in het middengedeelte. Dit is uit de losse hand gestikt en niet exact uitgemeten.
Nu de rand vastzetten met free motion quilting, een proces wat ik heel leuk, maar ook ontzettend eng vind. Gelukkig ziet de achterkant er redelijk uit, dus het gaat wel goed komen.
Tot slot worden de doorgestikte hoofdlijnen nog geaccentueerd met verschillende steeksoorten.
En zo ziet de achterkant er dan uit. nu begint het zware werk, de blokjes in het midden openknippen.
Een hele klus, waarbij de puntjes soms weer vastgezet worden, en soms omhoog blijven staan. de richting waarin je knipt en snijdt, bepalen ook het totale beeld.
En dan wordt er nog met kralen gewerkt, verschillende banen in het werk krijgen parels in het opengeknipte gedeelte genaaid.
Tot slot is de rand afgewerkt met een band, samengesteld uit verschillende reststukjes. Een leuk project, met een enorme veelkleurigheid.
De techniek die ik voor het middengedeelte heb gebruikt, heb is van Fay Maxwell en heb ik gezien op YouTube, waar de link naar verwijst.
